Recznie.pl - forum rękodzieła artystycznego

A my właśnie pozbywamy się inwazji pcheł - w sobotę była ciotka z psem, a wczoraj odkryłam, że futerko najmłodszego prawie się rusza. Dziś byliśmy z małym i mamusią u weta, wszyscy zostali odpchleni delikatnym środkiem i dostaliśmy do sprzątania domu, posiłkujemy się też octem. Miałyście kiedyś taką sytuację? A w gratisie mój mały w legowisku i w drodze powrotnej z lecznicy

Dziękuję ja podziwiam wszystkich od maskotek bo to z kolei mój słaby punkt, serwetki bardzo lubię

U mnie przygotowania do świąt

Nowy komplet, tym razem z koralikową aplikacją

A oprócz tego wróciłam do robienia obrusa

Uroczy kotek.

Ja właśnie tak się nauczyłam śmierci jako dziecko - zmarła (nigdy nie mówimy o kotachh, że "zdychają", bo to ohydne, zdechnąć może robal) kotka mojego dziadka i wtedy wytłumaczył mi, że zdarza się, iż ktoś bezpowrotnie odchodzi, że już więcej jej nie zobaczymy i że teraz trzeba jej oddać ostatnią posługę, grzebiąc ciało, a potem pamiętać i wspominać, bo to najcenniejsze, co nam zostaje. Pomimo swoich trzech latek przyjęłam tę lekcję spokojnie i zapamiętałam do dziś, dzięki czemu nikt przez lata mnie nie okłamywał, że ktoś wyjechał na przykład. Także może to być również swoista lekcja przeżywania cudzej śmierci dla dzieci. Myślę, że miłość zwierząt i to, czego nas uczą, milcząc, jest dla nas najcenniejszą lekcją i za samo to należy im się ogromny szacunek i opieka.

A jak wspominacie swoje pupile sprzed lat? Ja do dwóch kociaków już świętej pamięci mam sentyment i serce mi się kraje, jak widzę podobne.
Zacznę od Mysi. Znaleźliśmy ją i jej brata, jak mieli około 2 miesiące, ktoś je po prostu przy drodze ekspresowej wyrzucił z samochodu na pewną śmierć. Kocurka wzięli sąsiedzi, a ją my. Nie da się opisać jej charakteru - wesołości, czułości, delikatności... Tego, jak lubiła pozować do zdjęć i na tej płaszczyźnie wygrywałyśmy razem konkursy. Jak kradła wszystko, co się błyszczy... Jak kochała nas i nasze psy. Mogę ją już tylko pokazywać.


A drugi to Pikuś, moja kotka go urodziła i przywiązałam się do niego przez niecały rok jego życia.


Tęskno mi za nimi i za innymi kotami, które miałam przez lata. Ale myślę, że zwierzęta dlatego żyją krócej od nas, że uczą nas bezinteresownej miłości i słodkiego bólu utraty ukochanej istoty.

Ta "skrzacia" czapeczka jest przeurocza! Sama bym swojego maluszka chętnie w taką ubrała